Cahit Irgat Şiirleri - Şair Cahit Irgat

Sokaklarda çöp tenekeleri
Çöp tenekelerinde kedi
Kedi sokağı yedi.

Sokaklar alık bunak
Sokaklar insana yalak

Başımı rakı değil döndüren
Bu öğle sıcağında,
Ekmek kokusundan da güzel
Alnının ter kokusu.

Ver meyveni mürdüm ağacı

Kaç bin alkış, gözyaşı ucu
Sarmaş - dolaş arkadaşlık pabucu
Aynaların bu kaçıncı öpüşü
Bu gece mi bu yağmurun yağışı?

Bir oyuncu geçiyor iki büklüm, sus

Yalan şeyleri özlemişim nafile
Nafile şiir yazmış, kahırla yıkanmışım
Gülmüşüm söylemişim her şeye
Senin için yaşamışım insan oğlu, nafile.

Ötme vapur gelemem,

İnadınamı güzelsin
Akşamüstleri,
Demir parmaklıktan gördüğüm deniz?
İnadına mı fiyakan
Yan yan gidişin

Bir damla düştü gözlerime
Geçen buluttan,
Hatırladım inanmanın ne olduğunu
Yaşamaya,şiire
Su yolundan uzaklaşmış
Ben su muyum,yol muyum?

Niçin yaşadığını, öldüğünü bilmeyen
Dert çeken dost
Çürüyen dost,
Sizin için söylüyorum
Milyonlarca harp ölüsü adına
İyiliğin, kardeşliğin, ümidin

Her yerde aynı hava, aynı koku, aynı dert
Korkuyorum.
Sen de kaçma bu şehirden
Yalnız bırakma beni
Gökler bile değişiyor lahzada.
Ardından geliyor bak

Ağacım, dört kol çengi kıyamet
Her dalımda bir memleket
Uzar kollarım uzar
Taşımda toprağımda bereket
Köklerimden başlar hürriyet
Bana çarptıkça anlar

Gözlerim kan denizi,
Geleceğe sıçrıyor geçmişteki sızı.

Bir lokma bir hırka olmasa da olur,
İnsanoğlu ancak acılarla yoğrulur.
Dost, düşman yanyanalaştı;