Cahili Tanı Şiiri - Seleddin Aydın

Baksada görmez, kördür gözleri,
Diline dolamış, yalan sözleri,
İstikamet bilmez, ayak izleri,
Arkadaşlık eden, yanar onunla.

Gözünü bürümüş menfaat, para,
Kalbi zifir gibi, olmuş kapkara,
Benzer zemheride kar ve buzlara,
Yola çıkan olsa, donar onunla.

Çekinmeden elini sokar ateşe,
Düşünemez yarını, etmez endişe,
Hile katar yaptığı her türlü işe,
Uzak duran eder, çok kar onunla.

Kıskanır, hasetle bakar olmuşa,
Süslü söze kanar, biner dolmuşa,
Kısacık ömrünü geçirir boşa,
Dostu fitne, fesat, yaşar onunla.

Sevgi, hoşgörüden pay alamamış,
Büyümüş, okumuş, adam olmamış,
Akrep gibi dağda, taşta yaşamış,
Dost olmaz akıllı kullar onunla.

Saygı bilmez, tanımaz ana, babayı,
Ondan şereflidir çakal ve ayı,
Rastgele bir yere atar bombayı,
Günahsızlar hep kan, ağlar onunla.

Yediği ekmeğe hep tekme atar,
Hain olur vatanı çok çabuk satar,
Yuvarlanıp alçak çamura batar,
Tanışmamış edep, ne ar onunla.

Allah'tan korkmaz yoktur imanı,
Beslendiği gıda mazlumun kanı,
Sahneye koyar sinsi, kahpe planı,
Nice ana yüreğini dağlar onunla.

Bir faydası dokunmaz, ölüye, sağa,
Hazan olur yemyeşil bahçeye, bağa,
Kimse kıymet vermez kuru yaprağa,
Rüzgar alıp gider, oynar onunla.