Çağcılın Arzusu Şiiri - Mesut Çiftci 2

Nedir bu çağcıllarımızdaki moda; köleliğe öykünüşün temeli,
Özgürlük ve bağımsızlık değil midir ki insanlığın hakiki emeli?

Ya cehalet ya ihanet olmalı bu kötü işin temelinde de elbet,
Bu ne kötü bir arzu ki doğuruyor durmaksızın kin ve nefret.

Gerçek şu ki sahip olunan tüm haklar kolay elde edilmedi,
Nice gencecik canlar feda edildi de haklardan vazgeçilmedi.

Oysa şimdi tüm haklarını satmak istiyor insanlık bir pazarda,
Köle gibi yaşamak istiyor zincirletmek kendini sanal ağlarda.

Medeniyet doğan güneş gibi parıldarken atinin semalarında,
İnsanlar her nedense mazinin karanlık zindanında dolanmakta.

Akıl sahibi olan bir varlığın işi midir iradesinden vazgeçmek,
Tüm haklarını pazarlayarak kendini karanlıklara hapsetmek?

Direne direne alınmışken tüm haklar tiranların ellerinden bir bir,
Bir lokma ekmek için insanlık özgür yarınlardan vazgeçmeli midir?

Hangi çağda yaşanılırsa yaşanılsın mühim olan insanlık onurudur,
Mücadele etmeden tüm hakların teslim edilmesi doğru yol mudur?

Hangi ideoloji, sistem, inanç isterse istesin özgürlükten vazgeçmeyi,
Aşikâr etmiştir içindeki sinsi emeli ve kusmuştur o an kirli işkembeyi.

Her kim ya da her kimler göklere çıkarıyorsa kulun kula kulluğunu,
Bil ki senden söküp almak istiyor direne direne aldığını, bulduğunu.

Köleliğin her türlüsünü reddetmeli insan hangi çağda yaşarsa yaşasın,
Baskının ve zulmün her türlüsüne direnmeli inan yalanlara aldanmasın.

Harap Mesut harabedir, dört duvarı viranedir yoktur ne malı ne de mülkü,
Olsaydı vazgeçer miydi özgürlüğünden çil altını, sarı laleyi mor sümbülü?