Çağ yangınları tutuşur kalabalık yalnızlığın gün doğusunda
Tarumar olmuş bahçelerde kol gezmede asırlık hüzünler
Taş taş örülür hasretin soğuk duvarları bahtsız beldeme
Pervasız bir elem arz-ı endam eder ömrün bekleme salonlarında
Her istasyonda ayrı bir yenilgi,durak durak büyümekte acılar
Küllerini kaybetmiş bir zümrüd-ü ankanın çığlıkları titretir gönlümün rebabını