Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Bilir misin sihirli bir dünyadır evlilik
Evliliktir iki insanı bir yapan hakikat
İki şey üzerine kurulmazsa evlilik bağı
Elbet biter bir gün edilmezse dikkat
Birincisi ve en önemlisi saygıdır saygı
Yok olmuşsa evlilikte etsin o zaman eşler kaygı

Yüreğime kor ateş gibi düştün tatlı cadım
Beni can evimden vurdun turna gibi yaralıyım
Senden istediğim aslında bir çift gözdü ama
Sen bana dünyaları verdin, tatlı sevgine duacıyım...

Yaşa, eğlen, gez, toz en güzel çağın
Günün birinde ardına bakmışsın
Saçların ağarmış, gözlerin çökmüş
Zamanın bir su gibi aktığını,
Anlayamamışsın...

Sendin bir gün aniden karşıma çıkan
Ezdin parçaladın yüreğimi vurdun can evimden
Niye vazgeçemedim ki senden bilmeden
İçin için ağlar gönlüm hüzün eder düşlerimden

Sen hiç baharın neşesini bilir misin?

O güzel gözlerini kaçırma,
Bakışlarında hayat bulurum.
Dizginsiz arzuları gizleme,
Bir sözünle yanında olurum.

O özel sözlerini unutma,

Bir bahar yeli gibi akıp geçip gittin
Dönüp ardına bir defa bile bakmadan
Bir yaz ateşi gibi yakıp yıkıp gittin
Vefasız, küllerini bile savurmadan

Bu sevgi seli gün gelecek, bekliyorum

Varlığın benim için bir ömre bedel,
Yokluğun ise yüreğim için zuldür.
Bir gün uzanırsa gönülden bir el,
Sakın geri çevirme, onu daima güldür.

Hep seni arzular gönlüm,

Ben artık sonbaharı çok seviyorum..
Seviyorum ve sevenlerimle paylaşmak istiyorum..
Eylül güzel bir yazdan son kalan anlardır..
Bazıları için sıradan bir gün,
Bazıları içinse hayatın bir dönüm noktası..
Bazıları için hayatı boyunca taşıyacağı bir isim..

Özlem duygusu sararsa, biçare kalbe,
Bedene söz geçirmeyi nasıl bilirsin,
Teninin kokusu ta buraya eserse,
Sesin yetmedi ki, resmin nasıl dindirsin.

Kalbim sızlıyor sensizliğin çemberinde,

Önce düştüğümde kalkmayı öğrendim
Sonra ateşe elimi uzattığımda acıyı
Sonra kadınları tanıdım, öğrendim
Nasıl bir şey olduğunu bilmeden
Zamanla sevgiyi, aşkı da onlardan öğrendim.
En son seni, sensizliği, yüreğinin ateşini