Bu akşam dolunay var cafe terasada,
Arnavut kaldırımları üzerinde tahta bir masa,
Saat on ikiyi vurdu vuralı,
Dağılmaya başladı kalabalık,
İki bakış kaldı, iki diyalog,
Biri dudaklarımızdan dökülen,
Diğeri söylemekten çekindiğimiz,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




bu şiir önemli ilk okuduğun günü hatırlıyorum:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta