Kaç kere aldanıp düştüysen, o kadar aşıksın yaşamaya
sancılı iklimlere uzanır nefesin
bu şarkıyı hep güzel söylersin
Gergefinden dökülür iplikleri kederli yanının
kasıklarına vurur beyaz çarşaflarında
kıvrandıran öfken
Yatağında öcüler varken
nasıl sürüklenmezsin dehlizlere
bir yanımız hep kan kokar
Annenin kınalı elleri tutar çökertilen dizlerinden
kardeşinin gülüşü sarılıverir boşluğuna
uçuşuverir şiirlerinin deli örtüsü
Şehir büyür, acın büyür, sen büyürsün
kirli bir akıntı olur, erdem diye
savunduğun gerçekler
suratında buz kırıntıları, üşürsün
bu şarkıyı yeniden yeniden söylersin..
Kayıt Tarihi : 30.4.2007 10:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)