Büyümek İstemiyorum!
Küçük bir çocuğum, ben.
Hayatın, ilk basamağıyım.
Her şeyim küçüktür benim,
Büyük olan tek değerim, hayallerim.
Büyümek istemiyorum!
Büyüdükçe ellerim,
Küçülecek hayallerim,
Kısıtlanacak özgürlüğüm,
Azalacak gerçeklerim.
Esiri olacağım!
Benim olmayan, her şeyin…
İsyan edemeyeceğim! Örneğin.
Söyleyemeyeceğim!
İçimden geldiği gibi, her sözü...
Önce dilim ihanet edecek!
Yalanlarla aldatacak! Beni.
Her geçen gün biraz daha artacak,
Bu amansız, ihanet!
Kalabalık yalnızlıklara gireceğim.
Hoş geldin, diyecekler.
Sinsi kahkahalarla.
Bana da bir rol verecekler.
Hayatın acımasız, sahnesinde
-Oyna!
Diyecekler.
-Aman ha!
-Çıkma! Rolün dışına.
Diyecekler.
İşte o zaman göreceğim,
Madalyonun öteki yüzünü,
Doğru ile yanlış,
İyi ile kötü,
Var ile yok,
Ağırlığına göre değişecek…
Terazinin kefesi gibi
Denge ise menfaatlerim.
Büyümek İstemiyorum!
Bir oyuncak, bir parça sevgi
Ha bir de, hayallerim.
Daha ne? İsterim.
Hürrem Dilekci
14.04.2009 (00:01)
Hürrem Dilekci
Kayıt Tarihi : 15.4.2009 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HEP ÇOCUK KALABİLSEYDİK, BEDEN OLARAK İMKANSIZDIR BELKİ, AMA YAŞAM OLARAK BUNU BECEREBİLİRDİK...
çocuğu hiç öldürmeyin. Tebrik ederim, SEVGİLERİMLE
mesuliyetleri de büyümekte,
dolayısiyle hayat daha zorlaşmakta,
ama buna rağmen insanlar, diğer
mahlukata nisbeten daha aciz daha zayıf,
bir mikroba mağlup olduğunun farkında,
akıl ise insana adeta bir azap aleti olup
çıkmaktadır. Madem öyleyiz bizler de bu
halimizi şefaatçi yapıp, hakiki sahibimize
devamlı yalvarıp yakarmalıyız. EFENDİM
TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER Muhabbetle selam ederim.
TÜM YORUMLAR (68)