Boşuna mı doğduk, boşuna mı yaşadık
Yankısı hani kalacaktı ardımızdan.
Biz zaten yaşarken, kazanmaya alıştık
Kederleri kopardık yanık bağrımızdan.
Rüzgarı aldık içimize göğüs gerdik
Haince keserken eşkıya yolumuzu.
Ecdadın yollarına düştük, bedel verdik
Bilek gücü ile savunduk soyumuzu.
Boşuna mı doğduk, boşuna mı direndik
Her adımı atarken hep köprüler kurduk
Kalemin gücüyle ışığı indirendik
Umut izlerimiz dedik, didindik durduk.
Gün batımını uğurlarken yavaş yavaş
Yüreğinin kıskacında bir avuç umut.
En azından kalbim seninledir arkadaş
Büyük yaşadık inan, kaybetmeyi unut!
16.08.2004 / "Bir Sihirdi o"
Yahya AkbulutKayıt Tarihi : 17.4.2005 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!