Büyük Fırtına!. Şiiri - Enver Özçağlayan

Büyük Fırtına.

Ses verin gönlüme mezar taşları,
Yârine doymayan yiğitler nerde?
Sellerce akarken şu gözyaşları,
Derdini anacak beyitler nerde?

Bu muydu kaderi polisin, erin;
Bir kalleş fitile bağlanmış canlar.
Altı da, üstü de kazılmış yerin,
Acılar ardarda, görmez bakanlar.

Gizli niyetlere sağlandı zemin,
Bir savaş oyunu sanki oynanan.
Bu millet adına kim verdi yemin?
Kimdir bu niyete sığınıp kanan?

Biz susalım artık, mutlansın beyler,
Yürek kan ağlarken yaralar onmaz.
Paskalya olaysız, kutsansın beyler!
Bu kanın hesabı mahşere kalmaz.

Yasa, anayasa; nerede hukuk?
Yeminler tuzlu su, kimse içmiyor.
Maksat kazanmaksa, kanunlar guguk,
Adâlet nedir ki; hükmü geçmiyor.

Sonunda kopacak büyük fırtına,
Ne sultan kalacak, ne bey, ne vezir.
Kim kimin binecek o gün sırtına?
Rabbim, huzurunda eyleme rezil...

29.03.2016
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan