çocukluğum geldi aklıma; gizlice çaldığım kapı zilleri,evimizin bahçesindeki incir ağacı,oynadığımız oyunlar,mahallenin ortasındaki tulumbadan kana kana içtiğim su...önce kavga edip; dizimdeki yaraları kendince saran,sonra bi bilye uğruna atıştığım arkadaşlarım...çıkarsız seven,çıkarsız küsen ama hep yanımda olan arkadaşlarım...koşuştuğum parklar geldi aklıma,paslı demirden salıncaklar,çamurla yaptığımız pastalar ve o ellerle yediğimiz ekmek arası peynir :) nede tatlı olurdu; hele birde paylaşıyorsan eğerr...şimdi ne oldu bize? nerdeyiz? nasılız? bilmiyoruz biz biziii...nerde çocukluğumun masum yüzü... nerdeee? yoksaa ben büyüdüm müü annee?
Çınar AğacıKayıt Tarihi : 17.9.2011 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama her halukarda çocukluk iyi bazen çocuk olmak güzelll..
Güzel günler...... Çocuksu..
baş vurulan merci hep annelerdir
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (8)