Her yazıya bi gidiş ekledim
Her yazıda ya biri gitti ya ben...
Aslında her gidiş bi sınavdı
Her sınav kendimizi bulma çabasıydı
Her gidiş bi dosttan ayrılıştı...
Açılırdı aralarda mesafeler
Dağlar,tepeler girerdi aralara
Otobanlar,şehirler ayırırdı dostları
Sanırdı ki insan;
Dostlukta unutulur,zamanın unutulduğu gibi...
Zaman akıp giderdi kavramlardan birşeyler çalarak.
Unutulacağını sanırdı insan,
Kendisinin başkalarını unuttuğu gibi...
Oysa tüm gidişler bi sınavdı
Mesafeler arttıkça artardı dostlukların değeri
Ve her ayrılık her dostluk için bi sınavdı
Gün gelirdi sesler ulaşmaya bilirdi dostlara
Verilen tüm sözler unutulabilirdi
Kelimeler yitirebilirdi anlamını
Birlikte yaşanan anlar unutulabilirdi;
İsimler ve yüzlerle birlikte...
Dostluğa dair ne varsa zihinlerde;
Hepsi gün gelir unutulabilirdi:
Unutulmak bu sınavın esas kuralıydı Çünkü
Unutulmaması gereken tek bi erdem vardı bu sınavda;
Dostluğun yerinin zihin değil yürek olduğunu bilmek...
Kayıt Tarihi : 21.8.2007 01:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şehir dışında bi üniversite kazanıp bizi burda yalnız bırakan arkadaşlarım ve dostlarıma...(Özellikle canım dostum Savaş'a)

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!