Develi'de bir Hasan
esmerliği Horasan
Haymana da bir fistanlı
rüzgarı Adıyaman
gülüşü Nemrut'tan
hızması Karacadağ
İnsan gibi bir baba isen;
çocukların seni gördüğünde,
koşup sevinç çığlıkları atmalı,
Bir anlık yokluğuna ömür harcamalı, dayanamamalı
mesela iyi bir amca isen,
yeğenlerin seni gördüğünde zıplamalı boynuna,
İstanbul bu
koca şehir
on beş milyon insanın barındığı kent
şehir denize kenetlenmiş
sokaklar alabildiğine kalabalık
tozlu dumanlı caddeleri
Bir damla kan,
Bir tek gözyaşı dökülmeyecekse,
Ayaklarını öperim bu dünyanın.
Bir tek aç insan kalmayacaksa,
Herkes eşit ve özgür olacaksa,
Kölesi olurum bu cihanın.
Kaçak tütün gibi kaçak sar beni
Nefessiz kalmışım gel kurtar beni
Tenin derman tene gel iyileştir beni
İnan çok özledim be kaçak seni
Kaçak kaçak sar beni
Ne o Karacadağ poyrazı gibi esip görlüyorsun
Ve tomurcuk fidan yaprak dal demeden kurutup yakıyorsun süpürüp koparıyorsun
Hem tomurcuğunda hem de rahminde cana kıyıyorsun
Ne o Karacadağ poyrazı mısın
Her bahar arsızlık yapıyorsun
kardeşlik
yani uğruna yaşadığımız şey
yani uğruna uğraştığımız şey
yani dünyanın en kıymetli sözcüğü
dile en çok yakışan söz
ve dünyadaki bütün renklerin birleşimi gibi bir şey
sen ölünce ben ne yaparım deme
inan ki bir tanem,
sen de ötekiler gibi üç günden sonra unutursun,
belki ilk hafta biraz zor gelir,
sonra;
pazara çıkarsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!