Ben gecenin evlatlık çocuğuyum,
ışığın korkusundan sığındım karanlığına,
ama o beni hiç içinden gelerek sevmedi.
Karanlık beni içten içe kemirirken,
her an bir düşüş, her nefes bir batış gibiydi,
sanki dünyanın çarkları arasında öğütülen bir kum tanesiydim.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi