Issız bir sokakta yabancı adam,
Olmamış ona sokak lambaları derman.
Kalsaydı belki içinde bir tutam heyecan,
Olmazdı her adım onun, umuduna idam.
Durmuş, izlemiş gökyüzündeki yıldızları,
Düşünürdüm yaşamayı hayatı, bir umudun elinden tutmayı.
Çocuklar gibi koşup, hayatın tadını çıkarmayı.
Çabalardım ben yaşamak için,
Hayallerime ulaşabilmek,
Ve çocuklara yetişebilmek için.
Yoruldum ben,
Bir çiçeği koparmadan koklayıp, topraktan sökülüp alınırcasına soldurulmaktan.
Gökyüzündeki o eşsiz yıldızı düşleyip, yerin en dibine koyulmaktan.
Yoruldum ben,
Yaşamak için umuda tutunup, umuda tutunduğum için yaşamdan kopmaktan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!