Yapayalnızım
Etrafım yangın yeri ve ben üşüyorum
Durduramıyorum titreyişimi
Ellerim sanki benim değil
Parmaklarım bir başkasının
Kendi sesim yabancı bana
Serin sular doldurdum gönlümden
Hem sana hem bana, içelim diye
Hazırladım en süslü, renkli, kristal bardakları
Bismillah deyip, içecekken kana kana
Yine bir iş, yine bir dert, yine bir engel
Kursağımda kaldı
Ne bundan öncesi, ne bundan sonrası
Kalbime taş gibi oturdu ayrılığının acısı
Tatmaz olaydım, öyle sogukmuş ki sızısı
Bugün; sensizliği, yalnızlığı gördüm annem
Yüzümdeki sakalıma bakıp, sanmayasın büyüdüm
O kadar ses var, duymuyor kimse kimseyi
Ne yanındaki, ne de içindeki sesi
Sözlerini bilmediğim şarkılar ardına bağlandım, gittim
Bulamıyorum, kaybettiğim kendimi
Nice gözyaşları gördüm, eğlenip mutlu görünen
Çektiğim ıstırabın yok mudur bir sonu
Dışımda mor sümbüller, içimde dallarım kuru
Yana yana közlendim ben, durmam artık
Feryadımı yok duyan, yok bir yudum suyu
Öldüm dedikçe bir nefes daha çekiyorum
Yürüyorum deli şehrin sokaklarında bugün,
Isındı vücudumun her köşesi, ama neden üşüyor kalbim?
O kadar ses var etrafta, kalabalık bu mecralar,
Neden yalnızım peki, neden düştüğüm bu efkâr?
Kahkahalarım çok sesli, gürültülü, hiç eksik olmuyorlar,
Çatma kaşın ey sevgili
Senden başka yar mı var
Baş koymuşuz yoluna
Taşına, toprağına
Vatan, yurdumuz sensin
Bir demet gül bıraktım merhum gönlüme
Beni cenaze edene yazıklar olsun
Bir tas su dökemedim gasilhanede
Beni abdestsiz gömene yazıklar olsun
Bu dünyayı sevmedim nesine bakayım
Başın gövdene ağır olunca
Göz kapakların kararınca
Sıcak yastığın seni cagırınca
Kalk ayağa, yatmaktan hayırlıdır
Uykular alemi çağırır seni
Hakk'ın sahih kulları meyletmezler günaha
Başını çevirir de talip olmaz mazlumun aha
İnsan olanın derdi erişmek ise feraha
Sağa sola taşma, kabına sığın yiğidim.
Bakma sen, onlar deli, çiğ çıkar hep sesleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!