Sığınırdım kendi seslerime
Kollarımdayken düşü yüzünün.
Senden artakalanlardı onlar
Annemin serin gülüşleri gibi.
Doğardın kendi güneşlerine
Gözlerindeyken gecenin nemi.
Sicak bağrındalardı ellerim
Babamın keskin bakışları gibi.
Dinmiyordu bu deli yağmur
Sevişirken gökkuşağımızda.
Soğuğa keserlerdi damlalar,
Kışın bitmeyen ayazları gibi.
Sen ve ben,
Ufalanırken derinlikde,
Yokoluyoruz gelecekte.
Kayıt Tarihi : 30.7.2019 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!