Sabah olmadan güneşi görürüm
Salını salını caddelerinde yürürüm
Mutlu olan ayak seslerini duyarım
Bünyan’ım senin için çarpıyor yüreğim
Kuru yaprak rüzgar önünde savrulur
Nihayetinde düşüp kara toprak oluyor
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta