Bunlar kimin uşakları? Şiiri - Nisari Öz ...

Aramızda insan gibi dolaşır.
Şöyle bir dinle de gör uşakları.
Rengi yoktur, kokmasa da bulaşır.
Ehli-saliplerin kir uşakları.

Bir ideali yok, boşlukta yazık.
Haysiyet silinmiş kökünden kazık.
Kültürümden yoksun seciye bozuk.
Gerçi, biz bey deriz, sör uşakları.

Beğenmeyen; Bayrağını vatanı.
Mehmetciği, o bayrağı tutanı.
Kızıl sultan dedikleri; Ata'nı
Sevmezler soysuzun şer uşakları.

Mefkuresizlik mi? Nankörlük müdür?
Yurt sevgisi sinesinde yük müdür?
Vatan'a ihanet; düşman hükmüdür.
Emperyalistlerin kör uşakları.

Hümanist ya, ateistim diyemez.
Kaşındırır, yerli kumaş giyemez.
Okuyup. kendini yenileyemez.
Güya; Sosyalizmin hür uşakları.

Bağımsızlık ister, idâresi yok.
Bukelamun gibi, dîdâresi yok.
Yaratan'a bile müdâresi yok.
Tedaviye muhtaç kür uşakları.

Bir bedeli vardır, insan olmanın.
Gereği var yaratanı bilmenin.
Defterine yazılanı silmenin
Şansı yok. Şeytanın per uşakları.

Şehit sevmez, teröristi metheder.
Hayal aleminde arz'ı fetheder.
Darvin'cidir maymunu bilir peder.
Bunlar da böyle bir tür uşakları.

Kızıl derililer bitti bitesi.
Soykırım yapanlar haydut çetesi.
Devşirmedir, okyanuslar ötesi.
O uzaklardaki yer, uşakları.