Koridorlarında uçuşkan netameli gibi bir şey hava, ruh olup …
Edinilen tüm kazançları götürüp sıfıra, bir de ‘sıfırla mı başlamıştı her şey? ’
Diye sormaz mı, sormak öncesinde neler olacağını hiç bilemez olan termit geçmişte?
Ürküntü, su seli, tehditler Tuz Gölü –Terli bedenlerken titreşen Tuz Gölü
- Ve tabi sağacak aynı saf sütü yeniden.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
güzel anlattın Naime abla:) beğendiğine sevindim
Şiirini tam olarak çözebildiğimi söyleyemeyeceğim Akın. Ama beni yeni sorgulamalara götürdüğü de bir gerçek...
Her şey 'sıfır'la başladı ve 'sonsuz'a doğru gidiyor varsayımından hareket ediyor ve sonra soruyorum kendime; O halde neden bir daire içinde ve hatta çember çevresinde yürüyüp duruyor ve daima aynı noktaya varıyoruz? Sonsuzluktaki sınırlarımızı neden genişletemiyor ve spiral bir devinime sıçramayı beceremiyoruz? Üstelik bir de kafada vurup duran o gongu sürekli dinlemek zorunda kalırken!!!...
Anahtar nerede? Kim kıracak kilitleri ve kim açacak bu kapıyı? Yoksa 'küçük hesaplar defteri'ni çoktan kapatmış birileri halihazırda yapıyor mudur? Ne dersin:))))
Düşüncen bol olsun!...Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta