Sabah mahmurluğunda gelip,
konuyor yanaklarıma;
bir denizkızının busesi...
Saçlarından şebnemler yağıyor üstüme;
mesh ediyor yüzümü,
îsî nefesi.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




insan ancak kendi cisimden bedeninden( bedeni zaaflarindan, arzu ve isteklerinden) kurtuldugu zaman gercek aşka erermiş.
Gercek aşk a erenler sonsuz huzur icinde gercek özgürlügün tadini cikarirmiş.
Belike SIRRA ermek böyle bir şey.
Bu güzel şiirinizi yürekten kutluyorum.
10 puan+Selam ve saygilar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta