Bundan daha zalim bir mucize bulunmaz.
Atlar çeker beni, demir toynaklar.
Dayanırım. Bitinceye dek dayanırım.Bir işi tamamlarım.
İçi hekim ziyaretleriyle savrulan karanlık tünel,
Hekim ziyaretleriyle, tecellilerle, irkilmiş yüzlerle.
Bir barbarlığın merkeziyim ben.
Hangi acıları, hangi üzünçleri beslemek zorundayım ben?
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta