Yıllar Geçti Aradan

Yıllar geçti aradan,
Farkı yoktu yılların asırlardan.
Düşündüm de, acaba haklı olan o muydu?
Belki de bu aşkın gerçekten bir yolu yoktu.
Belki bende eksik bir şeyler vardı,
Belki aşk değildi bu,
Kavuşamamanın verdiği hardı.
Belki de sevilmeyi o kadar hak etmemiştim,
Belki de ben onu değil,
Yanmayı sevmiştim.

Yıllar geçti aradan,
Geçemedim acılardan.
Günbatımında gördüm resmini.
Bir temmuz sabahında hissettim nefesini.
Giden herkesin arkasında gördüm onu.
Hep aynıydı sevdaların sonu.
Dinlediğim şarkılarda geçti ismi.
Yoktu bu sevdada, sevmenin izni.

Yıllar geçti aradan,
Geçemedim yaralardan.
Kanadıkça kanadı, kabuk bağlamadı.
Gönül ve dil lal kesildi de rüyalar susmadı.
Ziyaret etti, misafir oldu rüyalarıma,
Onu görme umuduyla koştum uykulara.
Yıllar geçti, geçemedim bıraktığı izden.
Neden böyle oldu,
Ne istemişti zalim felek bizden.

Yıllar geçti aradan,
Olana, olmayana, her şeye şahittir Yaradan.
Ben onu gerçekten sevmiştim,
O bende aşkken ben onda bir histim.
Bu hissi sevdaya dönüştürmek vardı,
O bana ağacın toprağa olduğu gibi yardı.
Meğer ağaçsız toprak olurmuş da,
Topraksız ağaç olmazmış.
Meğer ağaç toprak bulamaz da,
Toprak için her zaman bir ağaç varmış.

Yıllar geçti aradan.
Çok sular aktı köprülerin altından.
Yenildik biz, kaybettik.
Tertemiz sevgiyi bir hiç uğruna hiç ettik.
Başaramadık, koruyamadık bu sevgiyi.
Ellerimizin arasından kayıp gitti.
Nasıl anlatsam ben şimdi tüm bu olanları.
Nasıl başarabilirim, kırılanları onarmayı.
Nasıl anlatayım, nasıl yazayım kaybedilenleri.
Hangi cümleler anlatır, hangi sözlerde gizli.
Artık nasıl dayansın yüreğim bu kayba.
Utanmasın da ne yapsın böylesi bir ayıba.

Yıllar geçti aradan,
Yollar geçti aradan,
Hiçbir yolum ona çıkmadı,
Ona çıkar belki dedim,
Ve göze aldım kaybolmayı.
Hiçbir yolumun sonunda o yoktu.
Sokak sokak,
Mahal mahal aradım onu.
Aradım, aradım…
Bulamadım yollarda.
O gitmişti, o yoktu,
O artık başka kollarda.
O yeter ki mutlu olsun,
Leke değmesin sevgisine.
Beni de düşünmesin,
Ne aklına getirsin ne de yüreğine.

Yıllar geçti aradan,
Son buldu hikayemiz,
Huzura da kavuşur belki bir gün içimiz.
Giderek azalıyor birbirimizde kalan izler.
Anılar yangın yeri değil artık,
Sadece yangından kalan isler.
Biz vuslata erdiremedik bu masum aşkı.
Artık bende, sadece birkaç şiirlik hatırı kaldı.

Nisan / 2015

Muhammet Bora Candan
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 21:15:00