Paran yoksa kimse bakmaz yüzüne,
İtibar etmezler, senin sözüne,
Dünya bomboş görünüyor gözüne,
Adına dediler bunun bunalım!
Kalmamıştır artık gözünün feri,
Bedene çok fazla geliyor seri,
Derdinden kalmıştır, bir kemik-deri,
Bu durumda O’na biz ne sunalım?
Bu dünyaya dair umudu bitmiş,
Eşi dostu O’nu kenara itmiş,
Görenler yaşını zanneder yetmiş,
Genç yaşında çöküşüne yanalım!
Sabrederek hep sıkmıştır dişini,
Zalim felek bırakmadı peşini,
En sonunda kayıp etti işini,
Nere gidip, acep nere konalım?
Dertli, yazılanın hepsini gördü,
Talih kuşu, bize karşı hep kördü,
Terk eyledi yaşadığı bu yurdu,
Bilemedi geri nasıl dönelim?
ERDEMLİ-01 Ağustos 2016 Pazartesi
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 10.8.2016 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şahit olduğum bir manzarayı kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!