Bulutsuzluk özlemi... Şiiri - Şah Ali Yaşar

Göz damarlarında lif lif düğümlenmiş uykusuzluk
Omuzlarda kantar yükü yorgunluk
Ve unutulmuşluğun ötesinde
Kimselerle paylaşılamayan yalnızlık...

İtiraf etmek isterim ki
Çalışmak başarmaksa
Tırnaklarımla kazırım betonları bilirsin
Ama dayanmaksa başarmak
Katlanmaksa baştan kokuşmuşluğa
Haksızlığa, yolsuzluğa ve puştluğa
Attığım her adım
Yaptığım her fiil
Şimdiki zaman çekimiyle düşüyor
Zindanlardaki karanlık boşluğa!..

Yaranmak veya yararlanmak
Ortası
Kısır bulutlar
Kanına giriyor yağmurların
Veya binlerce ışık yılı uzaklıkta doğacak güneşin
Aydınlatacağı alınların...

Anlayacağın karamsarlık değil benimkisi
Bulutsuzluk özlemi...
Yarına... Yarınlara...
İnanan insanlara...