Bulutlar Şiiri - Necip Çibuk

Yine yeryüzünü gölgeledi.
bulutlar,güneşin sıcaklığından,
kavrulmuştu tabiat.
Yağmur taneleri düşmeye başladı.
Oksijen püskürüyordu havaya,
Bir sesizlik çöktü ovaya
Bulutlar yükselerek bazen
alcaklardan,
sarıyordu gökyüzünü,
sorumlu hissediyordu kendini,
Yine aynı klasik.
Rüzgar anlamıyordu.
Tabiatın arzularını,
Kurutmuştu o güzelim ağaçların,
yapraklarını,
Yağmur taneleri ağır,ağır
düşüyordu yere.
Söndürüyordu tabiattaki bu
yangını...
.