Bulutlar Şiiri - Davut Dişci

Önce bulutlar vardı
Seni ilk gördüğümde de
Gökte de bende de
Mavi gözlerine rengini veren bulutlar vardı

Mavi gözlerine rengini veren hep ne düşünürdüm
O gözlerinde bulut olmak vardı
Düşmek bir fiil olsa
Bulutlardan düşmek gibi değil ama
Belki o zaman düşünürdüm
Ben sürekli birşeyler düşünürdüm
Ama sonradan düşünürdüm
Bulutlar hep vardı

Mesela dün bir metro istasyonu bulutluydu
O kadar yüklü bulutlu ki
Yağış bekleniyordu
Bir metro istasyonu bugün boştu
Öyle ki
Sessizlik çığlık olup büyüyordu
Sessizlikte de bulutlar vardı
Yağmur yüksüz boş olan
Boşlukta ben vardım
Tıpkı bir metro istasyonu gibi
Sessizlikle beraber çığlık atan
İnsanlar gibi değil
Boş bir metro istasyonu gibi
Tiren beklemeyen
Gökyüzünde bulutlar vardı
Bulutları görmek isteyen
Boş bir metro istasyonunda bulutlar hep vardı
Ben sonradan vardım

Mavi gökyüzünde bulutlar vardı
Baktıkça ben de vardım
Mavi gözlerinde bulutlar vardı
Ben yoktum