Kaybolmak dört başı mamur ,
Bile isteye terk edilmek ,
Gönüllü sürgüne rıza ile bakmak,
Kaybolmak ...
Kayıp eşya bürosunun en üst rafında
Kendi kaybolmuşluğunun zirvesini tatmak.
Kaybolmak kayıplardan kayıp beğenmek,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta