Şimdi ne yana baksam
Hep seni görüyorum
Bu şehrin kalabalık sokaklarında
Sana benzeyenlere dönüpte bakıyorum
Bazen adını söyleyesim geliyor
Hiç tanımadığım insanlara
mavili kadın mavili kız
bugün ne kadar da güzelsiniz
başımı döndürdünüz
beni adeta büyülediniz
nedense gözlerimi alamıyorum sizden
lütfen gözlerimi geri veriniz...
Yıllar mıydı beni böyle yoran?
Yoksa yaşadıklarım mı?
Nedir bu?
Üzerimde karabasan gibi duran,
Ölü toprağı gibi ezen,
Hevesim mi kalmadı?
Aydınlık bir güne uyansak bu kara geceden
Ve o gün yürüyebilsek seninle el ele
Çekinmesek kimselerden
Kaygılarımızı da düşürsek o gün denize
Vapurda ellerimizden
Benim cebimde bir paket sigara
çalıyor ya telefonun
vakitli vakitsiz
uzun uzun
karşında sadece bir numara
o da tanımadığın
duymazdan geliyorsun bazen
Ben aslında sendim, sen bilmezdin
Yüreğinin en gizlisindeydim
Bakmadığın ve de görmediğin
Şarkılara eşlik eden sesindim senin
Duyamadığın ama yine de söylediğin
İmkansız değil ya seni unutmak
göreceksin bir gün mutlaka
ben de seni unutacağım
ne içtiğim kahveler seni hatırlatacak
ne de çiçekler artık sen gibi kokacak
baharı mevsimlerden
sahi ben sana ne yapmıştım
seni delice sevmek miydi suçum
yoksa sana şiirler yazmak mıydı asıl günahım...
unutabilirim istersem onları da
biraz gayret etsem hem de ne ala
sakın ola ki unuttum deme bana
beni kandırsan
kendini inandıramazsın
sen beni çok özlersin daha
çıkmam aklından çıkmam beni unutamazsın...
gerçek olamayacak kadar güzeldi
hatta bir rüyaydı seninle yaşadıklarımız
ama ben artık uyandım
indirdim semaya açık ellerimi
avuçlarımı kapadım
hem zaten başından belliydi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!