Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

Tatlı sabah güneşi
İşte bu sensin
Bir güneştende öte
Bana can verensin.

Sensiz tüm güzellikler solgun

Dedi kodu diz boyu, arşa dayandı artık
Kuldan utanman yok, Allah'dan sakın artık
Ulu orta meydanda, yüzümden utan bari
Geç aynanın karşına, halinden ders al artık

Kin sarmışda içini, içinde kurt kaynıyor

Umut Başak Olsun


Günün hazanıdır gazelde yaprak
Bulutlar yas tutar ıslanır toprak
Gel etme umudu bahara bırak

*****DÜŞER *****

Bir gün daha çekilirken kınına
Kavuşur Süphan eflatun kızılına
Derin maviye resmin,
Ufka gözlerin düşer

Aynı bahçenin çocuklarıydık biz, sen doğmadan önce
Seslerimiz sokaklardan taşardı
Özgürdü uçurtmalar rüzgarlarla dolardı
O çocuklar ki kırlarda koşarlardı
Siyah ile beyaz arkadaşlardı
Yürekler gök kuşağıydı, yedi düvel mertlik kokardı

Güzellik cihanda onsuz hiç kalır
Doğan gün nurudur aklımı alır
O mahı görmesem ömrüm kısalır
Böylesi güzelin meşkin de gönül

Kokusu topraktır nurdur afaktır

****HAPSETTİM GÖZLERİNİ ****


Gidişine kadehler sıraladığım
Son dubleme hapsettim gözlerini
İçmelere kıyamam

Açmamış gonca idin yurduma geldin
Acımı acın bildin, yardıma geldin
Soğuk,ayaz,deprem demedin
VANlı kardeşimin derdine geldin

Kapı kapı dolaşıp yaralar sardın

Dili lal olan o sen misin acep?
Sırtımdaki hançere neydi sebep?
Kapında kul olup bekledim medet
Yaktın yüreğimi, lal ettin beni.

Gül uzattım sana, kurşunlar sıktın

/Aydınlığa yüz tutmuş günün, neden farkı yoktur geceden…/

Değil mi ki aynanın sırrı göstermez ardını
Hangi med cezir sonrası çıkmaz ki yaşanmışlıklar
Durgunluğu huzur verse de suyun, taşkınlığını içinde gizler
Ve o gizlerdedir hüzünlü dökülmeler…