Bülbül tezgahı Şiiri - Yorumlar

ne dün dündür, ne bugün bugündür...bazan işte gün bu gündür...dem bu demdir ...

mutluyum...burada şiir görmekten..

bülbül sadece divan edebiyatında sembol değilmiş...yaşadıkça neler neler görüyor insan...

tebriklerimi sunuyorum...

Sorgulayan ve düşündüren çok taze bir nefes bu !!!
Derin nefes alalım,korkmayalım !!! Beyinlere biraz oksijen gitsin...!

Kutlarım

Fikret Şahin

striptiz öncesi epilasyon şiirine benziyor mu bu?

hadi bakalım hepberaber çalıştıralım kafamızı..

Nilgün Hocam ;

o gün ne yazmışsam bu şiire bugün aynı noktadayım..
siz şiirin sesisiniz..
bu sesi özlemişim..

saygı sevgi ve selamlarımla

Katılıyorummm
Kalem ne yazdığını biliyor amaaaaa şairin haberi yok :)

Ne yazdığını bilen kalem...

Çok hoş olmuş... Sözcüklerin kullanımı incelikli... Bilmece gibi... Kaleminize sağlık

Sizi çoktandır izliyorum.Kutluyorum.

Nilgün Aras'ın şiirindeki ironiyi seviyorum. Zor yokuşları çok rahat çıkıyor. Ve hiçbir şey yokmuş gibi dönüp ardından gelmeyenlere şaşırarak bakıyor.

Salt duygu değil, bilinçle ve bilgiyle bezenmiş şiirleri okurken bir daha tanıdım kendimi ve insan olmanın onurunu..

Teşekkürler sayın şair.

Bülbüller ve baykuşlar geceleri de öterler. Zararsız kuşlardır.

Öten ve öttürelen seslerin zamanı kimi zaman ülkelerini geleceğini biçimlendirirler.

Serçeler biraz daha geç öterler.
Gökyüzünün şavkları kaybolmak üzereyken.

Kurulan tezgahlar...
Gece ve sabahın erken vakitlerinde.
Gece gizler, sabah açıklar. Anla ister bilincine, ister alınmış yeni armağan gibi göğsüne bastır.

Bülbüllerin erkekleri belirgin ötermiş. Zamanlı zamansız. Çünkü onların ötme tezgahında dili bal görünen insan ötüşü tuzağı bulunmamaktadır.

İnsan bülbüller kuytu ve gizli ve de karanlık köşelerde öterler, sesleri kaydederler, sonra bir kağıda dökerek kendilerini ve öteki insanları ya göklere çıkarır gibi olurlar, ya da toprağa gömülürler.
Göklere haksız ve yersiz çıkar gibi olanların çoğunlukla cepleri dolar ve uçamazlar, insanlığın yer çekim gücüne yenik düşerler, sonra bir ses duyarsınız. O pat sesi güzeldir.

Ne yazık ki o düşmelerden kendi halinde masum bülbüller altta kalarak ezilirler.

Evet: İyi bülbüller hayvan sınıfına girenlerdir.

Hayır: Kurulan öteki tezgahlarda insanlar ötüşleriyle bülbül saygınlıklarını tüketsinler.

Evet:Toros
Hayır: Olimpos.

Nilgün Aras yeni şiiri için gönderilerde bulunup okuyunuz yorumlayınız dileklerinde bulunmaz.
Yazar ve bırakır. Sevenler okur. Gerek duyanlar fikirlerini söylerler şiir hakkında.

Nilgün Aras yakından tanıdığım bu ülkenin önde gelen bayan şairlerindendir. Ayna zamanda nefis yazıları da Karşın, Simge gibi dergilerde sürekli olarak yayımlanmaktadır.

Bu ortamda artık, şiirlere yapılan yorumlar, okunma sayısı, popüler görünmesi şiirin değeri açısından kesinlikle bir kriter değildir.

Çok okunmuş görünen, yüzlerce yorum almış şiirleriin küçünmesi yaklaşımında asla hiç kimse bulunamaz. Çok okunan çok yorum alan kaliteli şiirler de bulunmaktadır. Hem de çok. Bunda şairinin yorum alma çabalarını küçümsemiyorum.

Şiirsel değeri düşük bazı şiirlerin de al gülünü, ver gülümü ikileminde yüzlerce yorum aldığı gerçek. Çoğu iki satır ve mükemmel olduklarına dair. Varsınm olsun bize bir zararı yok.

Nilgün Aras'ın şiirlerinin ne kadar okunduğu ve yorum aldığı kendilerinin umurunda değildir. Böyle bir beklentisi yoktur. Hiç bir şaire kıskandığı ve küçümsediği de görülmemiştir. O Arasizm saydığım şiirlerini yazar, anlayan ve seven üç beş kişinin olması da yeter. Bu kişilerin bazıları Sinyali gibi yüzlerce yoruma bedel kişilerden biridir. Bazı kişilerin de şiirin ilk bölümünü okuduktan sonra sonraki bölümleri okumadan kaçtıklarını biliyorum.

Fikirlerini yazarak söyleyenlerin tamamı da Aras şiirinin tadınıve okşayan felsefesini algılayanlardır diyebilirim.

Aras'ın şiirleri sanatsal derinliği olsun diye aşırı imge ve simgelerle kilitlenmiş şiirler değildir..

Aras'ın şiirlerinde duygu bir nar zarı gibidir, zarın arasındaki taneler ise değişik felsefi algıları, yaşamanın deneyimlerinden gelen özü temsil ederler. Bildiğimiz uzak doğu filozoflarından tutun da Bektaşi erdeminden, Rönesansın projektörünü bile kendi orijinalliğinin süzülmüşlüğünde bulursunuz.

Ve her şiirinde insanlığınınızı çaylara yeni verilen/gelen suyun en başı gibi anımsarsınız.

Akan suyun başı köpüklüdür.
Suyun aklı akan suyun başındadır.
O suların başındaki su rehberi akmak için, çayda, nehirde, derede yağamur suyunda bazen bir yılan gibi kıvrılarak, menderesler çizerek nereden geçmesi gerektiğini bilerek akarlar, yataklarını iyi bilirler.

Arasın şiirlerinin yörüngesi gibi.