Her gülün kokusu, hem de hârı var,
Bülbül âh-ü zârda hârın elinden.
Dört mevsimin ancak bir baharı var,
Çileyse çekilir yârin elinden.
Bülbül tutuşur da başlar figana,
Bu figan; dağları, taşları tutar.
Güller ki kızarır hep yana yana,
Sonbahar mâtemi aşkları yutar.
Ey bülbül! Bağrımı deldi figanın,
Sen sus, son demini güller yaşasın.
Bu mevsim mâtemde kalsın efganın,
Yeni bir bahara cihan kışlasın.
Böyle döner devran; eskir zamanlar,
Ne resimler solar güz soluğunda!
Yaşıma varanlar en iyi anlar;
Kimi yundu, kimi kir oluğunda?
Kış gelir sonunda, kalmaz mecâlin,
Ne dallarda, ne yaprakta can kalır.
Yeni güller arar gör ki hayâlin,
Bakarsın veren güç, seni de alır...
17.08.2015 Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 18.8.2015 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gül ve bülbül figanında bir hayat öyküsü.E.Ö
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!