Bülbül
Bir bülbül ü şeyda için yandı kül oldu da bağban
Bin türlü ezasın görüp perişan oldu elinden
Öyle intizar etti ki, güneşler söndü ahından
Damla damla can gelse de yaprak vazgeçti gülünden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta