Bir haber yolladım, yar gelsin diye,
Yar beni anlamaz, dinlemez olmuş.
Demiş ki unuttum ben onu çoktan,
Yollarımız artık, ayrıldı demiş.
Ne yaptım dedim, hesap sordum kendime,
Bir türlü, bir yola, hiç varamadım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta