yalnızlığın en zengini1957
bugün salı
hafta başıda değil
bir yükkü omuzlarımda
kendi duyacagım kadar
inliyorum
umutsuzluğum her hal
tüm kaygıların anası
dünde nekadar
üşümüş titremiştim
anlamalıydım bu
salının sıtması
bu gün salı
ne başı ne sonu
nede ortası
demişlerdi çıkarken
ayaklar lazım
birazda akıl
inerken nedense
titreyen dizlere düşer
tüm yükü hayatın
daha çarşambası var
perşembesi bunun
pazartesi geçtimi
salıda geçer
pazarda yakın
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 15:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayatı bir hafta olarak düşünürsek,pazartesi başlangıç salı devamı nedense insan gönlünce hep uzak durmak ister son günden.geçen zamana ve sona olan mesafeyi yaşattım aklımca

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!