dışarda karla karışık rüzgar esiyor.
ben aynı yalnızlıkla dünü özlüyorum.
kimse gözükmüyor buğulu penceremden.
o pencerelere büyülü isimler yazıyorum.
en çok güneşin doğuşuna hasretliğim.
battığı günden beri bende,hayalini kuruyorum.
belki sonsuz bir günden çıkıp gelir diye,
viranemde yarım yamalak onu bekliyorum.
yüzüm gülücük mevsimini bekliyor.
yarınlar böyle yaşar mı bilmiyorum.
mutluluk fakiri bitmez bugündeyim.
ben bugün doğdum bugün ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 15.8.2006 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!