Sokaklar islakti gene. Ben yokken aglamistin besbelli.. Valizinin
renginden konustular kahvede gulerek. Kulagimin tekiyle dinledim diger
tekini tikayip. Anlamsiz buldular, gulduler, guldum,gulduk... Galata' da
insan tutan istavritler gördüm, hey! Cocuklar koparan gonca cicekler.
Yürüyenlere tüküren kaldirimlar, oturma odalarina çöp atan bir umman
gördüm oysa bugün... Uzaktan da olsa deniz görmek istedi ruhum,
samimiyetsiz asklarin yasandigi sahillerden ziyade... Sirtakiler taverna caldi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta