Bugün Günlerden Sevmek Şiiri - Hamit Atay

Bugün Günlerden Sevmek

sessizliğin kalbinde açan bir gül gibi…

Bugün,
kendimi anlatmaya niyetim yok.
Bugün, gözlerimle konuşacak her şey…
Bir gülümseme saklıyorum dudağımda,
adı sen,
soyadı umut…

Günlerden sevmek bugün.
Tarihsiz, saatsiz, nedeni yok.
Bir omuz aramadım yaslanacak,
bir el tutmadım sıkıca…
Ama kalbim seni andı ansızın,
ve ben,
kendimi affettim.

Ne geçmişin yarasını taşıyorum,
ne de geleceğin korkusunu.
Bugün, sadece bugünü yaşıyorum.
Bugün, sevmeyi seçiyorum.
Sana değil belki,
ama sende birikmiş bütün güzelliklere…

Yürürken bir çiçeğe denk gelmek gibi,
bilmeden üzerine basmamak gibi,
bir çocuğun gülüşüne denk düşmek gibi,
öylesine…
doğal,
temiz
ve içten…

Bugün adını anmak bile ağır,
çünkü adını anınca yüreğim titriyor.
Ama seviyorum…
seni değil belki,
ama seninle başlamış bir sevgiyi,
yeniden yeşerten o inancı.

Bugün aynaya bakarken yüzümde bir ışık var,
gözlerimde bir yangın değil,
bir bahar var.
Çünkü bugün,
içimden taşan her kelime sevgiyle yoğrulmuş.
Her hece seni aramıyor belki,
ama her satırda senin gibi bir sıcaklık var.

Bugün bir şiire başlamak gibi,
ve hiç bitirmek istememek gibi…
Bugün kalem susmuyor,
çünkü kalbim anlatacak çok şey bulmuş.

Ve evet…
Bugün günlerden sevmek.
Sadece seni değil,
kendimi de…
dostlarımı,
yaşadığım bütün kırgınlıkları,
ve onları aşacak kadar büyüyen kalbimi…

Bugün sevmek günü…
Kabullenmek,
şükretmek,
yeniden yeşermek günü…
Hamit Atay