BUGÜN GÜNLERDEN HER GÜN
Bugün günlerden her gün, hava kurşun gibi ağır,
Dostlar ayrılıyor artık aramızdan, geride bıraktıklarına bile bakmadan,
Birer birer, sessiz sessiz,
Bağır bağıra bildiğin kadar, durma haydi, şimdi bağır.
Yok, yok, asla, dönmezler onlar artık geriye.
Gidenlerden geriye kalan, yalnız güzel birkaç söz ve birde birkaç kelime.
Ufkumda parlayan ışığım sönüyor artık benim de, ne yapsam olmuyor işte, artık nafile,
Uzak yollardan dönmeye çalışan, gurbet kuşları gibiyim sanki, onlar bile kayboldular,
sahi şimdi onları arada bul bakalım nerede.
Hani konuşuyorduk ya, dostlar aranızdan ayrılmadan biraz önce ,
Mutluluk, sevda, güven, gibi o süslü kelimeleri hatırlayan var mı ? sahiden, neredeler acaba diye,
Her sevdanın sonunda ölüm var derken, bana kızmadınız dostlarım değil mi,
aramızdan ayrılanların içinde götürdüklerini,bir görebilseydiniz, keşke,
Değer verdiğim her şeyle beraber beni sırtımdan vuranlar şimdi nerede.
Bugün günlerden her gün, aynı terane, hava kurşun gibi ağır,
Bağır bağıra bildiğin kadar sevgili dostum, can yoldaşım,
Geri dönmeyeceğim elbette bende.
Ümit Karaman
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 15:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!