Karanlıkla örttüm gözlerimi bugün,
Karamsarlığıysa sıyırıp aldım gönlümden.
Sensizliği tüketircesine seni yaşadım an an...
Bir de mektup yazdım 'Sevgiliye' diye başlayan.
Yağmurun ezgisini sesin sandım bugün,
Rüzgârın saçlarımı okşayışını ellerin saydım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bir tek seni diledim dün,bugün ve ömrümce.... hayatta hiç bir şey birtane değildir....
..böyle yaşanası sevdaların hâlâ daha var oluşu ne güzel..! yüreğinizi kutlarım Hülya.. kaleminizi de..!
Sevgiyle,
Cem Özdemir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta