Buğulu Çizgi Şiiri - Adem Tok

yağsa bir tomurcuk yasemen
penceremden içeri
alıp getirse koynuma
kaybolan baharları vakur yel
bir yağmur düşse avuçlarımın içine
selama dururdu dinime-imanıma
yer gök:
sen bana geldiğinde

kuzey rüzgarlarına yar olmuş
zifiri saçların
ki vurulduğum
gözlerime oturmuş kalkmak nedir bilmez
yıllardan bu yan bakışların
ki tutulduğum

bir kaç adım uzağımdaki sen
görünüyorsun bana
buğulu kuyulardan süzülen
ufuk çizgisinden

bağlayıp mecnun gönlüne
kaçarsan
unuttururum kendimi deyip
bakışlarımda saklanırsan
susarmı sanıyorsun
susarmı
bu öfkeye boğduğun parmaklar! .

(09.12.03)
f tipi hapishane EDİRNE