ESKİDEN…
eskiden kahvemi şekerli içer,
kunduramı lostra boyar
pazar filesine astığım
kese kâğıdı rızıkla nemalanırdım
ama ben hala gencim
hatta çocuk yüreğim...
daha uçurtma uçuracağım
balonlar patlatacağım
bir güvercin seveceğim mesela
BEKLENEN
Ümitler kollandı ayaklandı tek tek
Belki bir daha yerde sürünmeyecek
Cesur yürekler kuşanmış en ön safta
Maverada isimleri hiç bilinmeyecek
Elimde, garip bir geçmişin hüzünlü öyküsü
Neresinden baksan, acısı içimden geçiyor
Anlayamadığım bir dünyanın, girift örgüsü
Her gün ruhuma azap veren, bir düğüm seçiyor
Lütfunda bir çabanın göz nuruna gölgem düştü
Bir sen burada dur dediler
Uzayan geceye sür dediler
Dileğin olmaz senin be gülüm
Bu yüzün gülmez hiç dediler.
Sol yanımda bir sızım artık
Kimim ben ya da neyim?
Beynimi meşgul eden bu soru da ne?
Tarif edemiyor tahsilimle hasat ettiğim ekinim
Ben de benzer miyim etten fani bir beşere
Kontrol, kontrol ve hep kontrol
İSTİYORUM
Ağlamak istiyorum gözüm her nemlendiğinde
Çekinmeden, gizlenmeden, ellerimle örtmeden
Haykırmak istiyorum fikrim ateşlendiğinde
Dellenmeden, körlenmeden, ortalığa dökmeden
GÜLÜN ÖMRÜ
Sen daha, uz olmadın gülüm
Gülün ömrü, yedi mevsimdir
Bülbüle, söz olmadın gülüm
Rayihan, daha kök özdedir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!