Mutlu oldum, güldüm, heyecanlandım
Düştüm, kalktım, ağladım, yara aldım
Bazen hüzünlendim bazen sevindim
Çünkü ben insanım, kırılır, yara alırım
Kimi arkamdan konuştu, kimi yüzüme
Dost bildiklerim ihanet sofrası kurdu
Hepsine hak verdim, yoluma baktım
Çünkü ben insanım, kırılır, yara alırım
Hayat mücadelemi verirken, eğilmedim
Yüzüme gülüp taş atana ben gül verdim
Asaletimden onurumdan ödün vermedim
Çünkü ben insanım, kırılır, yara alırım
Uçurumun kenarından döndüm belki
Yine de içimdeki umut ateşi sönmedi
En zifiri karanlıkta bile bir ışık yaktım
Çünkü ben insanım, kırılır, yara alırım
3/12/2022
Derya Avşar
Kayıt Tarihi : 31.12.2022 18:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!