Benim doğduğum yağmurlar başladı,
Başıboş hüzün sokağında.
Tam mezarlığın karşısındaki Ahşap evde
Güneş’i olmayan..
Ondandır şimdi böyle sarılmam Güneş’e,
Ondandır bu kadar Sevmem..
Çocukluğumdaki o eski evde
Yağmur damlalarının çatımıza düşüp,
Çıkardığı Sesler arasına
Belki yapraklar bile hışırdardı.
Hatta Toprak bile kokardı
Bir güzellik yapıp.
Sonra uyanır,
Boyum yetişmediği için,
Uzandığım sandalyeye çıkar,
Cama düşen ve dans eden,
Yağmur damlalarını seyreder,
Hayallere dalardım.
Tuhaf olan ne çok zaman geçmiş
Ama daha dün gibi her şey..
Şimdi yine yağmurlar geldi.
Ben bu yağmurlarda doğdum.
Belki de Bugün…
(İki*Nisan*İkiBinOnBir**09:50)
Nevin AkbulutKayıt Tarihi : 2.4.2011 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nisan Yağmurlarında doğdum...
Uzandığım sandalyeye çıkar,
Cama düşen ve dans eden,
Yağmur damlalarını seyreder,
Hayallere dalardım.
Tuhaf olan ne çok zaman geçmiş
Ama daha dün gibi her şey..
Şimdi yine yağmurlar geldi.
Ben bu yağmurlarda doğdum.
Belki de Bugün…
İyi ki doğdun arkadaşım:) Size sağlıklı ve mutlu uzun bir yaşam diliyorum. Şiirin çok güzel,kalemine ve yüreğine sağlık. Sevgiyle kal.
TÜM YORUMLAR (2)