Sen de bir leyla oldun açtın kapılarımı
çatlak dudaklarımdan suya kandırmak için
bir vaveyla saldın ki unutturdun mazimi
astın beni vefasız kumral saç tellerine
Düştüğüm belalardan kurtaracaktın hani
bir bakışın ilaçtı bir gülüşün özgürlük
bu dilsiz acıların kuyusunda unuttun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
