Bu son eda…
Yürürüm yürürüm dur kalbim.
Bu son heves…
Ağlayamam yürek çakıl dolu…
Taşarım derelerin boylarında…
Her hüzün binlerce yüzüm.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bu son veda diyor şair,, kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta