Değil mi ki gözlerinde
Kendimi unutan ben,
Öyle sarhoş, öyle sessiz...
Bir de Sen,
Gözlerinle dokunuyorsun karanlığıma.
Adını sonbahara söyledim,
Dudağımdan uçtu gitti.
Sonra ne tuhaf,
Şimdi her şey sen kokuyor:
Kâğıtlar, masam,
Ve sokakta dalgın yürüyüşüm.
Dudaklarını sorma,
Hani dokunmuştum,
Susuzluğum orada başlıyor.
Bir çölün ortasında
Seninle uyandım,
Yandım ve yeniden çiçeklendim.
Öyle çok seviyorum ki seni,
Bu şehir çınarlar taşır yükünü,
Ve yüreğim seninle dolu...
Aşk
Aşk Aşkın Şehri Ordu
Kayıt Tarihi : 1.12.2024 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!