Bu şiir değil... Şiiri - Murat Ülkü

Seni okyanus gibi içimde taşıyorum,
Hasretin kıyılarında geziniyorum.
Ufukta bir gemi belirse,
Sen geliyorsun sanıyorum.
Oysa sadece bir martının çığlığı yankılanıyor gökyüzünde,
Ve delice bir fırtına kopuyor içimde.
Ne zaman bir şarkı duysam, sanki sen mırıldanıyorsun.
Her an, her ses, her koku... sana çıkıyor, sen oluyorsun.
Bu şehre sinmiş kokun, her sokakta izlerin.
Yalnızca bir nefes alıyorum ve ciğerlerime sen doluyorsun...

Özlemek, bir yanım hep eksik kalacakmış gibi hissettiriyor.
Bir türlü tamamlanamıyor, içimdeki ateş sönmüyor,
Sanki bir çöl ortasında kalmışım da, dilim su diye senin adını sayıklıyor.
Ne yapsam, nereye gitsem, kendime rastlayamıyorum.
Aynalarda bana bakan da sensin,
Yastığa başımı koyduğumda düşündüğüm de.

Gel desem gelemezsin, git desen gidemem.
Arada kalmış bir aşkın, zamana hapsolmuş,
Yorgun yolcusuyum bir özlemin,
Kalbim sana koşmak istiyor, aklım ise dur diyor.
Ruhum, bu imtihanla ne zaman sınandı bilmiyor,
Tek bildiğim, her hücrem bir seni taşıyor. Gece olup yatağa girdiğimde,
Yanımda olmanı dilediğim anlarda,
Bir tek sana sarılabiliyorum hayallerde...

Keşke... keşke bu kadar uzak olmasaydık.
Keşke bütün "keşke"lerim bir araya gelip seni bana getirebilseydi.
Ama öyle değil işte.
Ne fotoğrafın teselli oluyor ne de sesin.
Çünkü biliyorum ki, bu özlemle ne ben nefes alabiliyorum
Ne de bu hasretle içimdeki sevda dinebiliyor.
Bekliyorum, sadece bekliyorum...
Bir gün, bir ses, bir nefes...
Belki de bir mucize...

Bütün yollar sana çıkıyor da,
Yolculukların sonu gelmiyor.
Ben sana doğru bir adım atsam,
Senden bana bin fersah oluyor.
Geceler mi uzuyor sensizlikten,
Yoksa ben mi uykusuzluktan tükeniyorum.
Her nefesten sonra bir of çekiyorum,
Ömrümün her ânına adını işliyorum...
Tek bildiğim, bu özlemle yanıyorum.

İşte öyle bir şey...
Ne şiirler, ne şarkılar,
Hiçbir şey anlatamıyor bu özlemi.
Yalnızca gözlerim dalıyor derinlere,
Ve sana doğru bir dua fısıldıyorum.
Gelsen... bir gelsen...
Hem bahar gelir ömrüme,
Hem bu kış biter içimde.
Sana kavuşmadan dinmeyecek bir hasret bu biliyorum,
Ve ben bu hasretle her gün biraz daha eriyorum...
Sadece seni özlüyorum.

Daha ne diyebilirim ki?
Bu özlem, bir kuşun kanadında taşınmaz ki,
Bir şiirlere sığmaz, kelimeler yetmez ki.
Dilim lal oldu, kelimeler tükendi,
Bende kalan sadece sen,
Her şey, her bir şey bitti,
Ve seni bekleyen bir kalp...
Sadece seni özlüyorum...
Ve bu bir şiir bile değil.
Bu sadece...
Benim sana olan özlemim...