Bu Sevda Şiiri - Andelip Andelip

Dönerken gecelerin, karanlık dünyasında,
Aşkımızdan yandığın, çölün müydü; Bu sevda?
Savrulmuş kelimeler dillerin aynasında,
Gözlerinde yaş akan, halin miydi; Bu sevda?

Kalbinde yankılanan, her aydınlık ufukta,
Adımlar iz bırakır, kimse kalmaz sokakta,
Her hatıra gönlünde, hüzün olur boşlukta,
Herkesi kucaklayan, kolun muydu; Bu sevda?

Ruhunun her çığlığı, yakardı sessiz sessiz,
Sararıp dökülür aşk, gecelerde çaresiz,
Zamansız bir vedanın, hüznü vardı hecesiz,
Rengarenk bahçelerde, gülün müydü; Bu sevda?

Kalbine saplanırken, bu incecik bir sızı,
Ne bir haber gelmekte, ne bir sesin yankısı,
Geçmiş günün yükünü, atan her vefasızı,
Geceleri susturan, dilin miydi; Bu sevda?

Gönlümüzden kayarken, her rüyanın ertesi,
Kapanmaz bir yaradır gecelerin perdesi,
Kendinden saklanırdı, özlemlerin gölgesi,
Kararmış ufuklarda, yelin miydi; Bu sevda?

Şimdi mahşer gibidir, içindeki bu yangın,
Ne su söndürür bunu, ne de kalbinde ahın,
Bitmeyen bir hasrettir, şimdi büyük günahın,
Kapanmış kapılara, yolun muydu; Bu sevda?

Tutunamaz ellerin, düşerken bir boşluğa,
Bir yıldız kayıyordu, sığınırken kuşluğa,
Kaybolan bu yürekler, akıp gider kışlığa,
Sessiz sessiz çağlayan, selin miydi; Bu sevda?

...andelip...