Bu şehirde güneş birkez daha battı..

Bu şehirde güneş,
Bir kez daha battı.
Gölgeler suskun,
Rüzgâr bile hatıralardan yana.

Bizde martılarla birlikte,
Uçtuk sessizliğe.
Adını unuttuğumuz,
Bir hüznün peşinde..

Sokak lambaları,
Erken yandı bu akşam.
Her pencere biraz daha uzak,
Her adım biraz daha yorgun.
Ve sen sanki,
Hiç geçmemiş gibisin bu şehirden.

Ne bir ses kaldı geriye,
Ne de izini sürecek bir bakış.
Yalnızca martılar..
Bir şey anlatmak ister gibi,
Çığlık çığlığa,
Uçarak geçtiler üstümüzden.

Biz ellerimiz ceplerimizde,
Bir rüyanın içine gizlendik.
Adı eksik,
Sesi kırık bir rüyanın.

Bu şehirde güneş,
Bir kez daha battı.
Biz de martılarla birlikte,
Düştük geceye.
Adı sen olan,
Bir sessizliğe başladık...